پری ملكی در گفت وگو با موزیك خوان:
۹۹ بدترین سال برای موسیقی بانوان بود
به گزارش موزیک خوان پری ملکی درباره وضعیت موسیقی بانوان در سالی که گذشت، می گوید: سال 99 بدترین و سخت ترین دوران بود؛ به خصوص برای بانوان اهل موسیقی. او همین طور معتقد می باشد که خانه موسیقی تنها یک نام است و انتظار صنفی از آن نمی توان داشت.
این هنرمند در گفت وگویی با ایسنا ادامه می دهد: در سال ۹۹ ما امکان برگزاری آنلاین کنسرت را نداشتیم، البته پیشنهاد می کردند که این کار را عملی نماییم ولی وقتی که می پرسیدیم آیا امکان پخش صدای ما برای خانم ها به صورت آنلاین وجود دارد؟ پاسخشان منفی بود و یا در پاسخ به اینکه آیا امکان برگزاری کنسرت آنلاین مختلط وجود دارد یا خیر؟ می گفتند که صدای بانوان نباید بالا باشد.
ملکی اضافه می کند: متأسفانه موسیقی ما به شدت مردسالارانه است. همیشه به این امر معتقد بودم و در سال ۹۹ این اعتقادم قوی تر شد.
او همین طور اظهار می کند، «کرونا سخت تر از جنگ نیست. ما دوران جنگ را طی کردیم ولی تا این حد زجر نکشیدیم. اما این دوران که بسیار آسان تر از دوران جنگ بود، بسیار رنج کشیدیم.»
از این هنرمند سوال می نماییم که خود وی در سال ۹۹ فعالیت موسیقایی اش را به چه صورتی ادامه داد؟ پاسخ می دهد: فعالیت موسیقی بطور کلی منحل شده بود؛ اول اینکه تعداد شاگردان آموزشگاه و حتی خود من به یک سوم رسیده بود و متأسفانه مردم همه کارهای زندگی خودرا می کنند ولی به بخش فرهنگ و هنر که می رسند، برایشان دشوار است. بنا بر این در سال ۹۹ عملا نتوانستم کاری انجام دهم. همیشه قبل از سال نو آنچه را که طی سال انجام داده ام برآورد می کنم ولی امسال می توانم بگویم که عمر ما تنها به بطالت گذشت.
ملکی همین طور درباره ادامه فعالیت بانوان در حوزه موسیقی در سال ۱۴۰۰ بیان می کند: زمانی که راهی قطع می شود، راه بعدی را که بخواهی شروع کنی دیگر نمی توانی از همان راه قبلی ادامه دهی. این یک امر طبیعی است؛ بدین سبب نمی توان اینطور پنداشت که در صورت بهبود شرایط فعلی وقتی که بخواهیم فعالیتمان را از سر بگیریم، از ادامه راه قبلی باید برویم یا به کلی باید حرکت دیگری نماییم. با این شرایط اقتصادی و اجتماعی نباید اینطور فکر نماییم که با رفتن کرونا دورانی طلایی خواهیم داشت. نه، اینطور نخواهد بود و اصلا نمی توان پیش بینی نمود که بعدا به چه صورتی امکان ادامه فعالیت موسیقی برایمان فراهم خواهد بود و آیا اصلا ممکن خواهد بود؟
او ادامه می دهد: یادآوری این نکات خیلی دردناک است و آدم را به ناامیدی می کشاند. چرا باید عمرم را پای کاری بگذارم و تهش به اینجا برسم که به خاطر یک ویروس کوچک که تنها وحشت زیادی به همراه دارد، همه چیز از بین برود؟ بحث کرونا، محدودیت ها زنان برای فعالیت در حوزه موسیقی و همراه نبودن هنرمندان با ی دیگر مشکلاتی هستند که نمی دانیم چگونه می توانیم به ترتیب هر کدام از آنها را حل نماییم.
این هنرمند اشاره کرد: همیشه گفته و می گویم که اهالی موسیقی باید با هم هم قدم و متحد باشند. تا زمانی که با هم یک دل و همراه نیستیم، هیچ چیزی درست نمی گردد و بزرگترین اشکالی که داریم این است که هنرمندان ما به ویژه در حوزه موسیقی نه با هم یک دل هستند و نه در وضعیت سخت یکدیگر را همراهی می کنند. زمانی که این شرایط را نداریم، چه امیدی می توانیم به پیشبرد و پیشرفت موسیقی داشته باشیم؟ تا کی می خواهیم با یکدیگر همراه نباشیم و خودخواهی های خودرا داشته باشیم؟!
در آخر نظر او را درباره عملکرد خانه موسیقی و لغو انتخابات این نهاد صنفی در سال ۹۹ می پرسیم که چنین پاسخ می دهد: متأسفانه خانه موسیقی تنها یک نام است و هیچ گاه کمکی به اهالی موسیقی نکرده است. خانه موسیقی یعنی خانه ما و جایی که باید همراه و کمک اهالی موسیقی باشد. می بینیم که خانه موسیقی تنها برای یک عده خاص است نه همه. نمی توان از خانه موسیقی بعنوان صنف موسیقی یاد کرد، صنف باید همانند سینمایی ها یا تئاتری ها باشد. بدین سبب فرقی ندارد که انتخابات آنها اجرا شود یا نشود. انتخابات آنها هیچگاه صادقانه نبوده و من آنرا قبول ندارم.
منبع: musicreader.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب