غافلگیری جشنواره سینماحقیقت در شبی که ماه صورتی شد
به گزارش موزیک خوان، جشنواره بین المللی سینماحقیقت در آخرین ساعات روز چهارم، شنبه ۲۲ آذرماه، با اکران فیلم «روباه و ماه صورتی» ساخته مهرداد اسکویی، مخاطبان خویش را راضی و خشنود روانه خانه هایشان کرد.
این فیلم باآنکه در قسمت رقابتی جشنواره حضور نداشت و بلیت فروشی برای آن انجام نشد، اما استقبال گسترده تماشاگران به حدی بود که مدیران جشنواره ناچار شدند دو سالن را به نمایش آن اختصاص دهند. این توجه چشم گیر را می توان حاصل پیشینه موفق کارگردان و هم درخشش فیلم در جشنواره ایدفا آمستردام دانست؛ جایی که «روباه و ماه صورتی» موفق به کسب عنوان بهترین فیلم مستند شد.
در ابتدای فیلم، نوشته ای بر پرده ظاهر می شود که از نوعی خلاقیت در شیوه کارگردانی خبر می دهد: این فیلم به صورت کامل از راه دور کارگردانی شده و شخصیت اصلی داستان با بهره گیری از دو تلفن همراه، ظرف یک دوره پنج ساله، تمامی تصاویر را ضبط کرده است. مهرداد اسکویی در خیلی از صحنه ها حضور فیزیکی ندارد و با اتکا به فناوری موبایل و ارتباط از راه دور، ثبت لحظه ها را به خود سوژه سپرده است. همکاری نزدیک و آگاهانه ثریا با کارگردان سبب شده نام وی در تیتراژ به عنوان کارگردان مشترک درج شود؛ تصمیمی که به خوبی جایگاه فعال سوژه در ایجاد روایت را نشان داده است.
ثریا در این فیلم، زندگی خویش را بی واسطه مقابل دوربین می برد و همین مورد امکان دسترسی صمیمی مخاطب به جزئیات روحیات، رفتارها، ترس ها و امیدهای او را فراهم می آورد. «روباه و ماه صورتی» روایت زندگی و سفر پرمخاطره ثریا، دختر هنرمند افغانستانی ساکن ایران است که تلاش می کند خویش را به مادرش در اتریش برساند؛ سفری که بیشتر از آن که جغرافیایی باشد، مسیری عاطفی و روانی است.
استمرار پنج ساله فیلم برداری سبب شده مخاطب با طیفی متنوع از رخدادها و زوایای مختلف سرگذشت ثریا مواجه شود. او میان تهران و استانبول در رفت وآمد است و در راه رسیدن به اتریش بارها با شکست، بن بست و ناامیدی رو به رو می شود. فیلم با صبر و حوصله، فرسایش روحی یک مهاجر بی سرزمین را به تصویر می کشد و نشان داده است رؤیای رسیدن، چطور در برخورد با حقیقت های تلخ مهاجرت، بارها متزلزل می شود. همین صداقت و تداوم زمانی، «روباه و ماه صورتی» را به مستندی اثرگذار و انسانی تبدیل نموده که فراتر از روایت یک فرد، تجربه مشترک خیلی از مهاجران را بازتاب می دهد.
بهره گیری از عنصر «انیمیشن» به کمک فیلم آمده و علاوه بر افزایش جذابیت بصری اثر، به عنوان ابزاری روایی، افکار و جهان درونی قهرمان داستان یعنی ثریا را به تصویر می کشد. ثریا در رویاها و ذهنیت خود در کنار روباهی زندگی می کند که نقش راهنما و نجات دهنده را دارد؛ روباهی که نماد غریزه بقا، امید و صدای درونی اوست و در لحظه تصمیم به خودکشی، دست ثریا را می گیرد و او را به زندگی بازمی گرداند. در مقابل، شخصیت دلقک چهره ای دیگر از ثریا را آشکار می کند؛ شخصیتی اندوهگین و زخمی که پشت نقابی از شادی پنهان شده و تلاش می کند رنج های درونی اش را از نگاه دیگران مخفی نگه دارد.
مهاجرت غیرقانونی پدیده ای چندلایه با ابعاد سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است که امکان داوری ساده و قطعی در رابطه با محق بودن یا نبودن مهاجران را از بین می برد. خیلی از این افراد در شرایطی ناامن یا نابرابر ناچار به ترک سرزمین خود شده اند و ورود غیرقانونی شان بیشتر از آن که انتخابی آگاهانه باشد، نتیجه فشارهای بیرونی است. با این حال، زندگی مخفیانه و فقدان جایگاه حقوقی روشن، هم مهاجران را در معرض صدمه و استثمار قرار می دهد و هم در بعضی موارد برای جوامع میزبان و دولت ها چالش هایی در حوزه های اجتماعی، اقتصادی و مدیریتی ایجاد می کند؛ مسأله ای که نشان داده است مواجهه با مهاجرت غیرقانونی نیازمند نگاهی پیچیده تر و انسانی تر از قضاوت های شتاب زده است.
کارگردان «روباه و ماه صورتی» از آنجائیکه ماجرا را از زاویه دید یک مهاجر روایت می کند حق را به او می دهد و سایر جنبه ها را نادیده می گیرد. نقطه ضعف فیلم تلاش فیلمساز برای مظلوم نمایی و برانگیختن حس ترحم و دلسوزی مخاطب است که گاه بسیار اغراق آمیز می شود.
منبع: musicreader.ir
این مطلب موزیک خوان را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب