علی رهبری:
همه حق ندارند از كرونا شاكی باشند
به گزارش موزیك خوان علی رهبری با تقسیم بندی اهالی موسیقی به گروه های مختلف به لحاظ كسب درآمد، تاكید كرد، گروه پُردرآمدها كه با آمدن كرونا، صرفاً درآمدشان پایین آمده است، حق گله و شكایت از این وضعیت را ندارند؛ چونكه این روزها كرونا خیلی از صنوف را كاملا ورشكست كرده است.
این آهنگساز و رهبر ارکستر باسابقه درباره شرایطی که هنرمندان موسیقی با انتشار کرونا درگیر آن هستند، به ایسنا می گوید: موسیقیدان ها چند دسته هستند و باید آنها را به دسته های مختلف تقسیم کرد؛ گروه اول مختص به موسیقیدان هایی است که قبل از کرونا وضعیت مالی خیلی خوبی داشتند که آنها نباید در این شرایط شاکی باشند. اصلا در چنین شرایطی نباید از وضع زندگی افراد معروف و پردرآمد صحبت کرد و به عقیده من اگر هم حرفی می زنند، پررویی می کنند. در زمانی که میلیون ها آدم در دنیا ضررهای بزرگ می کنند، کسی که درآمدش پایین آمده است، نباید غر بزند.
علی رهبری ادامه می دهد: گروه دوم افرادی هستند که شغل های دولتی دارند؛ مثلا در ارکستر می نوازند یا در مدرسه موسیقی تدریس می کنند که مدیران آنها درآمدی برایشان در نظر گرفته و به آنها رسیدگی خواهند کرد. بنیادها و موسسه هایی مانند بنیاد رودکی که همیشه درآمدهای بسیار بالایی داشته اند، حالا باید از موسیقیدان ها حمایت کنند و اگر هم بگویند پول نداریم، پس واقعا کار خویش را درست انجام نداده، صرفه جویی نکرده و یا به فکر روز مبادا نبوده اند.
دومین نهادی که باید در این شرایط از موسیقیدان ها حمایت کند، خانه موسیقی است که باید دست از شعار دادن بردارد و الان که بعضی از موسیقیدان ها بیکار هستند و از هیچ راهی نمی توانند درآمد داشته باشند، از آنها حمایت کند.
او تصریح می کند: البته به صورت کلی وضعیت زندگی موسیقیدان ها در هر شرایطی نسبت به بسیاری از قشرهای جامعه بهتر است؛ برای مثال کسی که یک مغازه، آرایشگاه یا رستوران دارد، در چنین شرایطی ورشکست و یا وضع زندگی او با بدهکاری های زیاد به صورت کلی خراب می شود. از همه این حرف ها گذشته، موسیقیدان ها امکاناتی دارند که افراد دیگر ندارند و باید از این امکانات استفاده کنند؛ بعنوان نمونه آن دسته از موسیقیدان هایی که وضع مالی بدی ندارند، باید از این فرصت استفاده کنند و سطح خویش را بالا ببرند. آنهایی که امکان تدریس دارند، به صورت آنلاین این کار را انجام دهند. اینجا در اتریش، همه معلم ها به صورت آنلاین درس می دهند و مشکلی هم ندارند. به صورت کلی در این شرایط چاره ای جز این نداریم و مهمترین شانسی که موسیقیدان ها دارند، این است که حداقل در این دوران وقت تمرین بیشتری دارند.
رهبری درباره فعالیتهای خود از آغاز شیوع کرونا، می گوید: خود من به هیچ وجه نمی توانم از شرایط حاضر گله کنم؛ چون ۴۵ سال است که به صورت مرتب هر روز و هر هفته کار کرده ام. از هشت ماه پیش که حدود ۱۰ کنسرتم لغو شده، مجبور شده ام در خانه به کارهایی رسیدگی کنم که در این زمان فرصت انجام آنها را نداشته ام. مثلا سونت های شکسپیر را که ۱۵۴ ترانه بودند، با همکاری دوستان ایرانی به مرحله خیلی خوبی رسانده ایم که حالا در کانادا روی آن کار می کنند.
او ادامه می دهد: همینطور در این شرایط اثر «چنین گفت زرتشت» را هم تمام کردم؛ البته قرار بود سه هفته پیش این اثر را به همراه فیلارمونیک زاگرب اجرا نماییم ولی به دلیل موج دیگری از کرونا، این برنامه به ششم ماه ژوئن یعنی اوایل تابستان موکول و قرار شد آنرا به همراه فیلارمونیک زاگرب در شهر زاگرب و در محیط بزرگتری اجرا نماییم.
این هنرمند که اخیرا مشغول نوشتن اپرای «غم نامه پارسی» است، درباره آن توضیح می دهد: در سه چهار هفته گذشته شبانه روز مشغول نوشتن غم نامه پارسی هستم. اثری شاعرانه و تخیلی در سبک نمایش نامه تراژدی است که توسط آیسخولوس (آشیل) در سال ۴۷۲ پیش از میلاد نوشته شده است. این نمایشنامه اولین اثر مهم آیسخولوس و کهن ترین نمایشنامه تاریخ بشر است که تا امروز باقی مانده است. قسمتی از این اثر را برای صدای آقای رضا فکری نوشته ام.
او درباره علت انتخاب این نمایشنامه توضیح می دهد: درست است که در این اثر ایران در جنگ با یونان شکست خورده ولی داستان تاریخ را که نمی گردد تغییر داد. به هر حال اتفاقی است که رخ داده و من بعنوان یک آهنگساز تلاش می کنم آنرا روی کاغذ بیاورم. اثر «تراژدی ایرانیان» یا «غم نامه پارسی» یکی از مشهورترین نمایشنامه های جهان است.
این آهنگساز درباره علت علاقه خود به این اثر بیان می کند: شیفتگی من نسبت به «غم نامه پارسی» به این علت است که نویسنده از ایرانی ها بدگویی نمی کند؛ با وجود اینکه خشایار شاه پسر داریوش از روی بی تجربگی و سادگی و غرور، بی علت به یونان حمله کرده است که همان حمله نا به جا و نادرست سبب شد بعدها اسکندر به دلیل تنفری که داشت، تخت جمشید را به آتش بکشد. از طرفی چون در این داستان بارها درباره بد بودن جنگ صحبت می شود، برایم جالب بود. با وجود اینکه نویسنده یونانی است ولی پرسوناژهایی که در داستان وجود دارند اکثرا ایرانی هستند.
او ادامه می دهد: جالب است که نویسنده، داستان را بر سر تخیل ننوشته و با وجود اینکه سن کمی داشته، خودش هم در جنگ حضور داشته است و داستانی که با چشمان خود دیده را تعریف می کند. در این داستان گفته های آتوسا (همسر داریوش) و حضور روح داریوش که از عملکرد خشایار انتقاد می کند، جالب است.
رهبری همینطور درباره انتخاب خواننده ها توضیح می دهد: آقای رضا فکری صدای بسیار خوبی دارد و من بسیار دوستشان دارم، همینطور تجربه خوبی از ایشان در «چنین گفت زرتشت» دارم. به همین علت نقش خشایار شاه را که خواننده با صدای تنور بالا اجرا می کند را به او سپردم. البته دوست دارم نقش های دیگر که در گونه های صدایی متزوسوپرانو، باس، تنور دراماتیک هستند را در صورت امکان با برگزاری آزمون با خواننده های ایرانی اجرا نماییم. ولی اگر نشود مجبور هستیم از خواننده های خارج از ایران استفاده نماییم.
او در انتها درباره زبان اپرا «غم نامه پارسی» اظهار داشت: این نمایشنامه حدود ۱۵۰ سال پیش به زبان انگلیسی ترجمه شده که از این نسخه خیلی خوشم آمد و اثرم را هم به زبان انگلیسی نوشتم؛ چون قصد داشتم در دنیا قابل درک و اجرا باشد. این اثر آخرین قطعه مجموعه مادرم ایران در شماره ۱۲ است که حدود ۷۰ دقیقه طول می کشد. قطعه ۱۱ «چنین گفت زرتشت» در مدت زمان ۶۰ دقیقه و نخستین قطعه «نوحه خوان» داستان روز عاشورا است.
منبع: موزیك خوان
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب