موزیک خوان Music Reader

وضعیت بازار ساز بعد از ممنوعیت واردات

وضعیت بازار ساز بعد از ممنوعیت واردات

موزیک خوان: کسانی که پس از انقلاب اسلامی ایران در سال 57 در حوزه موسیقی های غیرسنتی ایران، یا به اصطلاح موسیقی «غربی» فعال بودند، از همان روز اول شرایطی متفاوت یافتند.



به گزارش موزیک خوان به نقل از ایسنا، روزنامه «شرق» در ادامه نوشت: در این شرایط در بین روشنفکران جو حاکم، جو هویت خواهی و غرب ستیزی غلبه داشت و مجموع عوامل عرصه را بر اهل موسیقی غیرایرانی تنگ می کرد. با توجه به این و با همه پستی ها و بلندی هایی که این مسیر داشت، تدریس موسیقی کلاسیک در ایران ادامه یافت و ارکسترهای سمفونیک با وقفه ای به کار خود ادامه دادند؛ هرچند مسیر دشوار بود.

اما در ایام گذشته اظهارات عجیب یکی از نمایندگان مجلس که متعاقب اعلام مرجوع شدن ۱۱ کانتینر حاوی سازهای «غربی» بود، چنان خبرساز شد که شاید به ذکر باردیگر آن نیازی نباشد. این نماینده گفت واردات ساز غربی از ضروریات نیست. این به کنار؛ وی گفت کسی که به دنبال پیانو و عینک آفتابی و «امیال شخصی» است، از ایران برود؛ سخنانی که صدای برخی افراد محافظه کار را هم درآورد و در رسانه دولتی ایران نیز یک مجری به شدت به این نماینده تاخت. در شبکه های اجتماعی سیلی از انتقادهای تند و طنزآمیز به راه افتاد، تاجایی که در نهایت این نماینده که اول گفت این سخنان تحریف شده، با پخش صدای خود مواجه گردید و لاجرم عذرخواهی نمود. اما جنجال این مساله به کنار، مطرح شدن آن سبب شد که اصلا ببینیم در این عرصه بی سروصدا - حداقل در سطح رسمی - چه می گذرد؟ واردات سازهای به اصطلاح غربی در این سال ها چه وضعیتی داشته و دارد؟ قیمت ها چه تکانی خورده و آهنگ سازان و پیگیران این حوزه چه مشکلاتی دارند؟ در این گزارش اهتمام شد تاحدی به این سؤالات پاسخ دهیم. نخست از بازار شروع نماییم.

قاچاق از بنادر و تقلب

مغازه به نسبت کوچک اما تر و تمیزی است که تنها پیانو می فروشد، در یکی از خیابان های بورس سازفروشی. کارت خبرنگاری را با دقت چک می کند.
در مورد ممنوعیت واردات ساز می پرسم، می گوید سه سال است ممنوع شده؛ چون کالای لوکس است. می پرسم پس این سازها از کجا آمده؟ می گوید همه دست دوم است، خانگی می خریم؛ عمدتاً از بالای شهر. بطورمثال آن یکی که دم در است، ۴۰ ساله است. قیمتش را می پرسم: ۲۰۰ میلیون تومان.

درباره متوسط افزایش قیمت می گوید همین جنس سال ۹۷ سی میلیون تومان بود. پیانو فتوکپی ماشین است. پیانویی که اینجا دست اولش سه برابر قیمت جهانی است. پیانو بخصوص خیلی اوضاع بازارش خراب است. درباره شکل ورود پیانو می پرسم. اول می گوید شخصی است و بعد می گوید ضبط را خاموش کنم. اطمینان می دهم که اسمی از او برده نمی گردد. می گوید از بندر گناوه رسما قاچاق می شود. درباره تقلب هم می گوید که شایع است. بخصوص پیانوی الکترونیک که قطعاتش را از چین می آورند و اینجا با یک بدنه دیگر سر هم می کنند و مردم هم که عموما جنس را نمی شناسند، می خرند.

۴۰ سال وضعمان همین است، حالا بدتر!

مغازه دوم سازهای متنوعی دارد. گیتار آکوستیک و الکتریک، پیانو و ویولون. می گوید این حرف ها که می گویند برای افکار عمومی است، قصدشان را نمی دانم اما حتما همین است وگرنه واردات که همین حالا هم سه سال است ممنوع شده. درباره تقاضا می پرسم که می گوید بسیار کم شده. جنس شش میلیونی شده ۶۰ میلیون تومان. کدام دانشجو توان خرید دارد؟ کدام کنسرت برگزار می گردد که موزیسین درآمد داشته باشد؟ فکر نکنید ما خوشحالیم که قیمت شده ۶۰ میلیون! کسی نمی خرد با این وضعیت. مشکل هم مال امروز و روز گذشته نیست. سال هاست وضع ما به همین صورت بوده. هرروز با یک حرف یک تکانی به بازار دادند. اما فعلا از همه بدتر این نوسان ارز است. بشود هم ما با این شدت نوسان قیمت ارز جرئت واردات نداریم. آن کسی هم که در این شرایط وارد می کند، مثل ما شرکت رسمی نیست، مغازه است. ما نظارت تعزیراتی مان خیلی سفت وسخت است.

به سؤالات بیشتر پاسخ نمی دهد و می گوید مسئولیتش دفتری است و مالکیت ندارد.

موسیقی به کنار؛ طبل و بلندگوی محرم را چه کار کنیم؟

مغازه بعدی نمایندگی یکی از برندهای معروف لوازم صوتی و ساز است. می گوید از سال ۹۷ واردات ممنوع می باشد. در طول این مدت هم فقط چند بار کالا از گمرک رد شده. می پرسم چطور؟ می گوید ثبت سفارشش تاریخ قبل بوده و فقط دو سه مورد هست که خیلی خیلی محدود از گمرک اجازه ترخیص کالا پیدا کرده ایم. می پرسم همان خیلی خیلی محدود هم مگر مغایر با قانون نیست؟ می گوید نمی دانم من کار دفتری می کنم.

همکارش که کمی مسن تر است، کارت خبرنگاری می خواهد و پس از بررسی می گوید سریع هرچه داری بپرس کار داریم. کمی کج خلق می شود. درباره قاچاق می پرسم، می گوید نمی دانم من هم شنیده ام. درباره شمول محدودیت واردات می پرسم که می گوید همه چیز ممنوع است؛ چه ساز، چه مترونوم تیونر چه لوازم پخش و ضبط، هر چیزی که مربوط به موسیقی است، وارداتش ممنوع می باشد. درباره تورم با مثال توضیح می دهد. برای نمونه طی سه سال سازی که چهار میلیون بود، الان ۵۲ میلیون تومان قیمت خورده است.

در دولت جدید چطور؟ وضع بدتر شد. همان سازی که گفتم چهارده پانزده میلیون تومانش مال دولت جدید است. پیش از این دولت ۳۹ میلیون تومان بود حالا ۵۲ - ۵۳ میلیون.

یعنی بازار در طول این مدت ترسیده؟ تأیید می کند و می گوید بدتر هم می شود، چون اجناس دارد نایاب می شود. بطورمثال پیانو را که ما اصلا نمی توانیم بسازیم؛ هیچ کدام از قطعاتش را. واردات هم که کامل ممنوع می باشد. خب فکر می کنید چه اتفاقی بیفتد؟ حالا که خوب است.

درباره محرم سؤال می کنم که نیاز به طبل و سیستم صوتی دارد که همه خارجی و وارداتی است. می گوید آفرین! آنها هم گرفتار مشکل می شوند. بطورمثال هیئت چندهزار نفری و مراسم بزرگ تاسوعا و عاشورا در محرم را می خواهند چه کار کنند؟ ورزشگاه آزادی را چه کار می کنند؟ باید جنس بی کیفیت چینی را با قیمت جنس آمریکایی و اروپایی بخرند، حتی برای سخنرانی وزیر.

مرد کج خلق حرف را قطع می کند و می گوید به اتمام رسید سؤالاتتان؟

تمام شد.

بهترین راه سانسور همین است؛ از ریشه می زند!

اما با یکی از آهنگ سازان شناخته شده موسیقی الکترونیک که کار صدابرداری و میکس و مستر هم می کند و شرکتی در این عرصه دارد گفت و گو کردیم. به سبب ملاحظات صنفی خواست که اظهاراتش بدون نام منتشر بشود. می گوید محدودیت ها در حقیقت از دوره ریاست جمهوری احمدی نژاد شروع شده که توضیح خواهم داد. اما فعلا و درباره محدودیت های جدید، ما بسیاری از ایران خرید نمی نماییم. یعنی اصلا جنس باشد هم نمی صرفد با این قیمت های فعلی. نمایندگی هم که نیست و اعتماد نداریم. اگر هم کسی اینجا ادعای نمایندگی دارد، در حقیقت دفترش در دوبی یا جای دیگر ثبت شده، چون شرکت مادر اصلا به سبب تحریم نمایندگی به ایرانی نمی دهد. کار خیلی سخت شده است. بطورمثال هدفون (نام برند) را که برای استودیو است، ما سال ۲۰۱۷ (۹۶) خرید داشتیم شش میلیون، الان فکر نمی کنم اگر پیدا بشود، زیر ۱۰۰ میلیون باشد. نخستین مشکل این شده که موزیسین یا صدابردار به شدت نگران لطمه خوردن ابزار کارش شده است. ترس دائمی دارد، چون اگر از بین برود، به سختی می شود جایگزین کرد. بخصوص دوره ای که برق می رفت، همه بچه ها ترسیده بودند. این خیلی به کار ما موزیسین ها لطمه می زند. این ترس مدام.

من الان نمی دانم چطور همین مقدار هم وارد می شود، جدا اطلاعی ندارم. گیتار را می دانم بین اجناس دیگر در یک کانتینر می گذارند و محدود وارد می شود اما پیانو را نه. اصلی ترین ابزار ما جز ساز، کامپیوتر و کارت صداست. لپ تاپی را که من سال ۲۰۱۵ (۹۴) شش میلیون خریدم، امروز می توانم بفروشم ۶۰ میلیون، آن هم دست دومش را. تعمیر و تعویض عملا دارد نا ممکن می شود. از دوره شروع کرونا و سپس نوسان قیمت ها تا امروز من یک کار هم نگرفته ام. هر کار آهنگ سازی که انجام داده ام، در دوبی یا اروپا بوده. بطورمثال من به کسی که موسیقی برای تئاترش می خواهد و فرض مثال نخستین کارش هم هست، چه قیمتی بدهم؟ ۵۰۰ تا هزار یورو کف کار من است. کدام کار هنری اصیل الان توان این پرداخت را دارد؟ با هنر مبتذل که ترویج هم می شود، از قضا من کاری ندارم. این مشکلی است که از زمان احمدی نژاد آغاز شد و حالا دارد به حادترین نقطه اش می رسد. یعنی اولا برای ورود به صحنه باید ثروتمند باشی و حتی اگر ورود هم کردی، با ضرب وزور جهت استفاده از این اکوسیستم باز باید ثروتمند باشی. خیلی ها را می شناسم که دیگر فقط تدریس می کنند. برای همین کار هم آموزشگاه ها تعطیل شده اند و خودش کار سختی است.

ببین! این بلایی بود که احمدی نژاد سر ما آورد و حالا با این رویه دارد به اوج خودش می رسد. الان کسی که تجهیزات مناسب دارد، فقط به کنسرت پاپ مبتذل بیلبوردی می دهد که از زمان احمدی نژاد و ورود سرمایه های کلان به هنر باب شد و ادامه پیدا کرد. سالنی که از قبل تجهیزات خوب دارد، دیگر به کسی جز پاپ پرسود کرایه نمی دهد. با تحریم و نوسان ارز و ممنوعیت واردات خب مشخص است که قضیه بدتر هم شد. آدم جدید خیلی به سختی وارد این سیستم می شود. این روش از سانسور بسیار کارآمدتر است و از ریشه می زند. چه راهی از این بهتر؟ شما ببینید بطورمثال پخش موزیک را امروز همان کسی انجام می دهد که شامپو به سوپرمارکت می برد، مردم آلبوم موسیقی را از بقالی می خرند. دیگر نشری که کار باارزش می کرد و بطورمثال سالی ۱۰ تا آلبوم با تیراژ دوهزار تا داشت، با این وضعیت گرانی ضبط و گرانی ساز و تجهیزات که توزیعش هم مختل شده و افتاده دست بقال محل، مگر می تواند رقابت کند؟ مگر سر پا می ماند؟ آمدند و با روش های مختلف موسیقی اوریجینال و استعدادهای تازه را از میدان به در کردند. یا باید بروید زیر زمین یا هیچ. فقط می ماند پاپ مبتذل. این ممنوعیت واردات هم که دیگر تیر خلاص بود. شما چه فکر می کنید؟




1400/10/02
10:55:41
5.0 / 5
772
تگهای خبر: آموزش , پیانو , خرید , دانشجو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۱ بعلاوه ۳
موزیک خوان