شروع به کار گالری میرمولا با شروع به کار یک نمایشگاه
موزیک خوان: گالری میرمولا به مدیریت میرمولا ثریا از روز جمعه 29 بهمن ماه با شروع به کار نمایشگاهی از آثار طراحی فرش راه اندازی شد.
به گزارش موزیک خوان به نقل از روابط عمومی گالری، نمایشگاه آثار میرمولا ثریا روز جمعه ۲۹ بهمن ماه در گالری میرمولا ده-ونک به آدرس شمال میدان شیخ بهایی، ابتدای خیابان سئول، پلاک ۴۰ افتتاح شد.
گالری میرمولا که قبل از این با عنوان گالری «آن» فعالیت داشت با شروع به کار این نمایشگاه، دوره ی جدید کارهای خودرا با نامی جدید شروع کرد.
میرمولا ثریا هنرمند نقاش و طراح نوگرای فرش ایرانی است که آثار وی در نقاط مختلف دنیا به معرض نمایش گذاشته شده است. او سالهای طولانی از زندگی اش را روی طراحی نقوش فرش و نمد صرف کرده و امروز در سطح بین المللی بیشتر از ایران شناخته شده است. او عشق به این نقوش عرفانی و فلسفی موجود در دل این هنر را انگیزه خود می داند و معتقد می باشد که احساس درونی وی او را به سمت و سوی این هنر جذاب و غوطه ور شدن در آن سوق می دهد.
در استیتمنت این نمایشگاه به قلم میرمولا ثریا آمده است: «در ابتدا این چنین بوده است که دستبافت های عشایری و نقوش روی آن، منعکس کننده نحوه زندگی، طبیعت پیرامون و آرزوهای آن روزهای بافنده بوده است. بعدها آن چنان می شود که شهرنشینی و تجارت، خیال کوچ نشین را آلوده می کند و خیال هنرمند بافنده، اسیر کسب و صنعت شهری می شود. خیال سیال بافنده از دست می رود و تصورات و نیازهای اشراف نقش بند بافته ها می گردد.
نقوش ساده، هندسی و ابتدایی از گیاهان و حیوانات که تجلی تعابیر فردی انسان کوچ نشین از پیرامونش بوده کم کم به نقوش پرگو، پیچیده، غیر واقع بدل می شود و دیگر هیچ گاه آن رویکرد بی واسطه بافنده پدیدار نمی گردد. آنچه بعدها می بینیم البته صنعتی است والا که خیال سفارش دهنده را به شکوه و تمامیت اجرا می کند.
این روزها بیشتر بر فی البداهه گی تصویر و طرح تمایل دارم. از تکرار مکررات و آذین کلیشه های سنتی که وام دار فرهنگ ایستا است، پرهیز دارم. به امروزم نگاه می کنم، به اطرافم و آنچه بر من می گذرد. نقوش در بافته هایم، گاهی ریشه در قصه ای دور دارد که تا امروز به دنبالم است و گاهی حادثه ای است که در کمینم است و بی خبرم.
به آن، به بافته، آنگونه نگاه می کنم که زمینی است که می بایست خیال را در آن کاشت.
سال های زیادی بر آن رفت تا از سنت گذشته بدانم و باز بدانم که چگونه این هنر آزاده و پویا به صنعتی اسیر، جامد و تکرار پذیر بدل گشت. بر این باورم که خیال را باید آزاد کرد و آن موقع است که بافته، به هر گونه که باشد گستره و جولانگاهی خواهد بود برای تجلی.»
منبع: musicreader.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب