رمز ماندگاری نیلوفرهای آبی مونه
چگونه یک هنرمند یاغی شاهکار آفرید؟
موزیک خوان: «نیلوفرهای آبی» به مفهوم حقیقی یک شاهکار امپرسیونیست تمام عیار است. «مونه» در قاب این نقاشی منظره مقابل دیدگانش را با مهارت چشم نوازش در هم آمیخت.
به گزارش موزیک خوان به نقل از ایسنا، «کلود مونه» یکی از پرآوازه ترین هنرمندان جهان است. آثار او مظهر جنبش محبوب «امپرسیونسیم» محسوب می شوند. «امپرسیونیسم » در حوالی ۱۸۶۰ میلادی در فضای شهری و صنعتی پاریس شکل گرفت. نقاشان امپرسیونیست همچون «مونه» بر ثبت لحظات گذرا تمرکز داشتند. این گروه از نقاشان تلاش می کردند تغییرات نور و رنگ در ساعات و آب و هوای مختلف را به تصویر بکشند. هدف در حقیقت به تصویر کشیدن یک لحظه مشخص بود. با در نظر گرفتن تمامی این خاصیت ها نقاشی «نیلوفرهای آبی» این هنرمند شاهکار امپرسیونسیت بشمار می رود.
«کلود مونه» تابلو «نیلوفرهای آبی» را در سال ۱۹۰۶ میلادی و در سن ۶۶سالگی خلق کرد. وی در زمان خلق این نقاشی یک هنرمند چیره دست با بیش از ۴۰ سال تجربه بود. «نیلوفرهای آبی» یک تابلو نقاشی رنگ روغن با ارتفاع ۸۹.۹ و عرض ۹۴.۱ سانتی متر است. سوژه این نقاشی گل های نیلوفر آبی است که بر روی آب شناورند، اما نگذارید سادگی سطحی آن شما را از پیچیدگی نهان آن غافل کند. برای مثال، خیلی از هنرمندان برای خلق یک منظره در آب از یک خط افقی به همراه مجموعه ای از عناصر در گرادگرد آن همچون چند بوته و تعدادی درخت استفاده می نمایند. اما «مونه» از عناصر مذکور صرف نظر کرده است تا تمرکزش را بر یک موضوع مشخص بگذارد. «مونه» این تابلو را به نحوی نقاشی کرده که گویی قسمتی از نقاشی را از نقاشی بزرگ تر جدا کرده است.
در این نقاشی، چندین نیلوفر آبی در قسمت بالای بوم به چشم می خورد که بنظر می رسد مکان آنها بدون هدف انتخاب شده است. این درحالی است که جایگاه هیچ کدام از این نیلوفرهای آبی تصادفی و غیرعمدی نبوده است. اگر این نقاشی را با بهره گیری از خطوط افقی و عمودی به ۹ بخش مستقیم تقسیم نماییم، چهار خانه ای که در سمت چپ و بالای بوم قرار دارند یک دایره را در خود جای می دهند. در این دایره زردرنگ، حاشیه های نیلوفرهای ْآبی با فضای خالی در آب مجاورت دارند. همین طور در میانه این دایره زرد رنگ می توان بیضی قرمزی را ترسیم کرد که نشانگر فضای خالی بین نیلوفرهای آبی است. دایره و بیضی نامرئی، چشم ها را به سمت حاشیه های نیلوفرهای آبی سوق می دهد. در حقیقت این عناصر، در یک نقاشی طبیعت بی جان جنبش ایجاد می کنند.
«مونه » یک هنرمند یاغی بود و «نیلوفرهای آبی» سبک تمردآمیز او را به تصویر می کشید. هنرمندان آکادمیک هم عصر «مونه» در فضای سربسته نقاشی می کردند، بر روی بوم طرح اولیه پیاده می کردند، از قبل رنگ ها را با هم ترکیب می کردند و از ضربات قلم مو بلند و نرم استفاده می کردند، اما «مونه» یک هنرمند آکادمیک نبود. «مونه» نقاشی ها را در فضای باز می کشید و بدون طراحی اولیه نقش ها را روی بوم پیاده می کرد.
او رنگ ها مستقیما از تیوپ رنگ به بوم اضافه می کرد و از ضربات کوتاه و نامرتب استفاده می کرد.
«نیلوفرهای آبی» یک سوژه عامی را به تصویر نمی کشد. این نقاشی در حقیقت قسمتی از باغ «مونه» در «ژیورنی» را به نمایش می گذارد. این هنرمند شیفته نقاشی کردن در باغش بود و نتیجه این علاقه خلق مجموعه بزرگی از تابلوهای نقاشی با موضوع نیلوفرهای آبی بود و نیلوفرهای آبی به سوژه نمادین «مونه» تبدیل شد.
منبع: musicreader.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب