کلید قفل کنسرت ها کجاست؟
به گزارش موزیک خوان، قفل برگزاری کنسرت ها و اجراهای موسیقی در کشور همچنان روبه روی هنرمندان و مسئولان است و در این راه شاید برگزاری جشنواره های دوره ای و خصوصا جشنواره فجر، کلید اصلی برون رفت از این شرایط باشد.
به گزارش موزیک خوان به نقل از ایسنا، بیشتر از ۱۰۰ روز از ناآرامی ها در کشور می گذرد؛ شرایطی که قبل از هر زمان بخشی از فضای هنر را گرفتار توقف کرد و در این سکون، همانند آنچه در دوران کرونا شاهد بودیم، بیشترین سهم، از آنِ موسیقی شد؛ عرصه ی موسیقی که در دوران کرونا کم صدمه ندیده بود، قبل از آغاز این جریانات هم به شکل مرسوم، به خاطر ایام عزاداری محرم و صفر طی دو ماه تعطیل شده بود. در واقع با پایان تعطیلات کرونایی و از سرگیری کنسرت ها که استارت آن از جشنواره موسیقی فجر سال قبل و فروش ۳۰ درصدی سالن ها زده شد، تنها ژانر موسیقی که توانست چند ماهی نفس بکشد، پاپ بود.
بسیاری از هنرمندان اعتقاد دارند که هنر در هیچ شرایطی نباید متوقف شود؛ چونکه هنر و البته فرهنگ همچون رودی جریان دارند و لازمه و پایه و اساس تفکر در یک جامعه هستند. از طرفی زمانی که در یک جامعه فرهنگ و هنر تعطیل می شود، انسان ها از غذای روح بی بهره و به مرور فرسوده و خسته می شوند؛ ضمن این که این فرضیه هم وجود دارد که اگر هنرمند حرفی برای گفتن دارد چه بهتر که با زبان هنرش آنرا بازگو کند. با این وجود هر بار در هر شرایط سخت، تجربه کرده ایم که قبل از هر مقوله دیگری، این هنر است که در سکون و انزوا قرار می گیرد.
اکنون در چنین شرایطی به سر می بریم. بعد از آغاز ناآرامی ها، بی آنکه اطلاع رسانی رسمی صورت بگیرد، کلیه کنسرت ها لغو شدند و بعد از آن به نظر می رسید که کسی چندان خواهان ادامه فعالیتهای هنری نیست. این وضعیت تا حدی بود که حتی کنسرت «همراه خاطره ها» به رهبری مجید انتظامی در شرایطی پرسش برانگیز لغو شد؛ لغو این کنسرت تنها به یک مرتبه ختم نشد و دلیل چندان قابل پذیرشی هم برای آن آورده نشد.
تنها دلیلی که بعد از تغییر زمان برگزاری این کنسرت و البته لغو آن در بار دوم اعلام شد، مسائلی همچون ایجاد فضایی مناسب تر و تسهیل آرامش مخاطبان، همینطور آمادگی حداکثری ارکستر بود؛ مسائلی که قاعدتا بنیاد رودکی به قدر کافی برای برنامه ریزی آنها زمان داشته است.
به هر جهت در سیل اظهارنظرها در رابطه با ی شرایط موجود، تناقضاتی هم به چشم می خورد؛ چونکه به عینه می بینیم بازارها، رستوران ها، ادارات دولتی و همه و همه بر سر کارهایشان هستند ولی فعالیت هنری ها با مشکل جدی روبه رو است. البته که بعد از مدتی اهالی تئاتر و سینما تا حدی فعالیت خویش را از سر گرفتند اما کافی است که یک هنرمند موسیقی قصد ادامه فعالیت داشته باشد تا سیلی از ناسزا در فضای مجازی نثارش شود.
مصداق همین مساله را میتوان بعد از انتشار آثاری توسط محمد معتمدی یا محمد اصفهانی در این ایام دید که در نهایت شاید به خاطر موجی که ضد آنها به راه افتاد، اعلام نمودند که تولید این کارها در ارتباط با این ایام نبوده است. از این امر حتی میتوان نتیجه گرفت که بعضی از هنرمندان گویی در نوعی رودربایستی گیر کرده اند و با وجود این که به ادامه فعالیت خود علاقه مند هستند اما این کار را عملیاتی نمی کنند.
و حال پرسش اینجاست در شرایطی که بسیاری در فضای مجازی از آزادی عمل سخن می گویند، چرا بمحض این که کوچکترین قدمی متفاوت با آنچه عده ای از کاربران در نظر دارند برداشته می شود، محکوم خواهد شد؟
این در حالی است که با پذیرش نظرات متفاوت در یک جامعه، باید این فرض که شاید هنرمندی بخواهد کنسرت برگزار کند را هم به سادگی پذیرفت.
از طرفی اگر قرار باشد هنرمندان موسیقی همچنان کار خویش را مسکوت نگه دارند، آیا در نهایت با وضعیتی متفاوت از دوران کرونا مواجه می شویم که عده ای از هنرمندان مجبور شدند سازهای خویش را بفروشند تا بتوانند امرار معاش کنند؟
به هر جهت در شرایطی که حجم فعالیتهای هنری بخصوص موسیقی آن هم در قسمت اجرای زنده با کاهش قابل توجهی رو به رو است، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چندین بار کوشش کرد که فضا را برای فعالیتهای هنری مساعد نشان دهد و بر آمادگی دستگاه ها برای بازگشت جریان هنری کشور به شرایط معمول تصریح کرد.
حتی قبل از هر اقدامی، دفتر موسیقی طی نشستی خصوصی با خبرنگاران به دنبال یافتن چاره ای برای وضع موجود بود.
پس از اقدام دفتر موسیقی، وزیر فرهنگ هم چند جایی به نبود محدودیت برای برگزاری کنسرت ها تاکید و از هنرمندان درخواست نمود که فعالیتهای خویش را از سر بگیرند.
او حتی هفته گذشته هم بیان کرده بود: «هنرمندان از سوی مقابل تحت فشار هستند و ما خواستیم فشار را از روی آنها برداریم. از من پرسیدند آیا نهادهای امنیت مانع برگزاری این برنامه های فرهنگی هستند که من گفتم نه آنها مثل سایر بخش ها مشوق و پیگیر آغاز برنامه ها هستند.»
آخرین صحبت های اسماعیلی در رابطه با این مورد هم به برگزاری حتمی جشنواره موسیقی فجر و البته تاکید باردیگر بر برگزاری کنسرت ها برمی گردد.
با این همه هنوز به صورت عملی شاهد بازگشت اجراهای موسیقی به سالن ها نبوده ایم. مگر این که بتوانیم به برگزاری جشنواره موسیقی نواحی و اجرای اخیر ارکستر ملی اشاره نماییم که آن هم تداوم پیدا نکرد.
بر این اساس شاید مرور گذشته و یادآوری تجربه کلید خوردن جریان موسیقی کشور و برگزاری کنسرت ها در دوران فروکش کردن کرونا اینجا هم بتواند پاسخگو باشد.
در آن دوره هم برگزاری جشنواره موسیقی فجر در سالن هایی با ظرفیت های کمتر از حد معمول توانست فضای موسیقی را به تدریج به حالت عادی بازگرداند. کلیدی که حالا هم با فراهم کردن شرایط سالن ها برای اجرا و توافق مدیران فرهنگی با هنرمندان، این دفعه هم شاید بتواند قفل تعطیلی موسیقی در کشور را باز کند.
منبع: musicreader.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب